"Om te komen waar ik nu sta heeft De Carrièrebus mij ontzettend geholpen."

Ik was er klaar voor, dacht ik. Het was tijdens de zomer van 2018 dat ik precies een half jaar afgestudeerd was en een drietal mooie reisjes achter de rug had. Iets met beleid en de publieke sector was het idee. Na met een bedrijf gesproken te hebben die niet al te veel indruk maakte kwam ik al snel bij Günay terecht. Alsof het van de buitenkant af te lezen was werd ik voorafgaand door De Carrièrebus via LinkedIn benaderd met de vraag of ik hulp kon gebruiken bij het zoeken naar een uitdaging die bij me past. Yes please!

Ik denk met een goed gevoel terug aan mijn eerste gesprek met Günay. Naast een zonnig terras en een heerlijke cappuccino was er mensenkennis, oprechte interesse en bereidheid om te helpen. Ook viel het mij op hoe snel Günay wist wat mogelijk goed bij mij zou passen en waar ik voor in aanmerking zou komen. Met een gouden tip en een flinke dosis zelfvertrouwen ging ik die dag naar huis.

Ongeveer twee maanden na het gesprek begon ik aan het sollicitatietraject van de plek die Günay aan mij had voorgesteld. Dit ging mij goed af, tot ik bij de laatste ronde kwam: het selectiegesprek. Er gebeurde iets waar ik achterafgezien heel dankbaar voor ben. Het selectiegesprek was een regelrecht drama. Ik liep meerdere keren vast wegens vragen die ik niet wist te beantwoorden. Deze vragen waren geen hogere wiskunde, het waren vragen over mij als persoon. Iets waar ik blijkbaar toch nog te weinig vanaf wist.

Afvallen bij zo’n laatste ronde is nooit leuk. Gelukkig was Günay er dan ook om hierover te praten met mij. Tijdens dit gesprek sprongen wij in het diepe. Hierdoor kon ik goed reflecteren op belangrijke vragen: wilde ik die baan wel echt? Waarom wel of niet? Wie ben ik en wat wil ik? Dit gesprek bevestigde voor mij dat ik mezelf nog niet goed genoeg kende, wat dus ook betekende dat ik eigenlijk nog niet wist waar ik wilde werken. Günay hielp mij om te relativeren wat er gebeurd was en out-of-the-box te denken. Hier begon de zoektocht naar mezelf.

Het was eind 2018 toen ik mezelf nog actiever oriënteerde op de arbeidsmarkt via het internet, carrièrebeurzen en open dagen. Daarnaast probeerde ik zoveel mogelijk activiteiten te ondernemen. Naast mijn parttimebaan studeerde ik Mandarijn, begon ik met vrijwilligerswerk en sloot ik mij aan bij een denktank. In deze periode leerde ik veel maar liep ik ook tegen veel dingen aan. Het hielp mij allemaal om dichter bij mezelf te komen. Waar ben ik goed in? Wat zijn mijn zwaktes? Hoe functioneer ik in een groep? Waar word ik gelukkig van?

Het was maart toen ik eruit was wat ik wilde. Ik had wel vijf (!) functies op het oog die ik allemaal even interessant vond. Dit was voor mij een hele doorbraak: mijn zoektocht ging eindelijk de juiste kant op. Voor alle vijf functies solliciteerde ik met succes: alle eerste rondes overleefde ik. Toen was het eerste selectiegesprek daar. Eentje waar ik, wegens onaangename herinneringen aan mijn eerdere selectiegesprek, nogal tegenop zag. Dit zorgde voor spanning en uiteindelijk een gesprek waar ik, ondanks ik zeker wist dat ik de functie graag wilde, onvoldoende uit de verf kwam.

One down, four to go, zou je denken. Toch zag ik het meer als een another failure. Het kostte mij moeite om niet meteen de conclusie te trekken dat ik gewoon slecht ben in selectiegesprekken. Ook in deze periode nam Günay de tijd voor mij om alles te bespreken. Wederom hielp zij mij om anders te kijken naar de zaak. Ik weet nu wat ik wil, maar wie ik ben moet ik nog even verder concretiseren. Zeker als je het spannend vindt is het belangrijk om die extra voorbereidingen te treffen. En het meest belangrijke, drukte Günay mij op het hart, is het gesprek fijn maken voor jezelf. Het is namelijk geen straf, het is een investering om jou beter te leren kennen.

Na dit laatste waardevolle gesprek wist ik wat me te doen stond: als men het zo graag ‘’concreet’’ wilt, krijgen ze dat! Ik legde alles vast op papier. Ik maakte allerlei overzichtjes en brainstormde intensief over gebeurtenissen uit het verleden die mij gevormd hebben. Voor ik er erg in had kwam ik op een punt waar ik stevig in mijn schoenen stond en klaar was om de komende uitdagingen aan te gaan. Van de vier overgebleven functies volgden er twee gesprekken. Hoe die gesprekken verliepen? Beter dan ik ooit had durven dromen. Alles kwam samen. Wie ik ben, wat ik wil, maar ook het gevoel: eindelijk voelde ik mij op mijn gemak en kon ik genieten van de interactie. Uiteindelijk heb ik zelfs moeten kiezen tussen beide banen, want ik kreeg ze allebei aangeboden.

Vanaf september begin ik met een traineeship bij het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Een functie die perfect bij mij past: het onderwerp waar ik mee bezig zal zijn en de aard van de functie: werken en leren. Deze functie had ik voor geen goud willen missen, wat ook de reden is dat ik achteraf blij ben dat ik voor mijn eerdere sollicitaties ben afgewezen. Om te komen waar ik nu sta heeft De Carrièrebus mij ontzettend geholpen. Ik ben Günay eeuwig dankbaar voor alle goede gesprekken vol diepgang, steun, tips, reflecteermomenten en, last but not least, empowerment!